Dochodzi do gwałtownej kłótni. Oktaw ostentacyjnie adoruje inne kobiety. Romanse te przynoszą mu jednak tylko rozczarowanie. Wraca do Brygidy, lecz postanawia wyjechać. Oktaw widzi prowadzonych przez żandarmów żołnierzy napoleońskich. Jest wśród nich leżący na noszach pan Larive, którym Oktaw miał rozkaz się opiekować. Kiedy rusza dyliżans pocztowy, obok Oktawa zajmuje miejsce Brygida. Namawia go, by opuścili te strony i nadal szukali szczęścia... [TVP]
Luźna adaptacja słynnej powieści Alfreda de Musseta pod tym samym tytułem (fr. "Confession d’un enfant du siècle").
Produkcja: 1985
Premiera: brak informacji
Reżyseria:
Muzyka:
Obsada:
Brygida Pierson
Oktaw de Vergenes
Józefina
pani Lawusseur
dziewczyna z winiarni
śpiewaczka Marco
pani Daniel
Cecile, kochanka Desgenaisa
ksiądz Mercanson
Lucien
Dalens
żandarm
Desgenais, przyjaciel Oktawa
służący Oktawa
ciotka Brygidy
Larive
służąca Marco
-
-
kobieta na balu
dziewczyna tańcząca na zabawie
-
-
-
sekundant Oktawa
mężczyzna na balu
-
balet, chór
dziewczyna na balu; nie występuje w czołówce
mężczyzna na balu; nie występuje w czołówce
i inni
Dubbing:
narrator; nie występuje w czołówce
Notatki:
Słynna powieść Alfreda de Musseta powstała w okresie głębokiego kryzysu duchowego i ideowego doby ponapoleońskiej szybko zyskała status jednego z najważniejszych dzieł francuskiego romantyzmu. Pisząc "Spowiedź..." de Musset dawał wyraz nie tylko osobistym przemyśleniom i przeżyciom (romans z George Sand), lecz także odczuciom zbiorowym, zwłaszcza będących udziałem ludzi młodych. Ich duchowy portret wypadł w "Spowiedzi..." niezbyt optymistycznie. Musset nakreślił wizerunek pokolenia trawionego wewnętrzną chorobą, objawiającą się w poczuciu niemożności, apatii, braku perspektyw na miarę epoki Napoleona. W powieści generację tę reprezentuje młody poeta Oktaw, szukający szans na samorealizację w miłości, co do której ma wysokie, godne romantyka oczekiwania. Niestety, marzenia o wewnętrznym spełnieniu i nadaniu sensu własnej egzystencji okazują się płonne. Z książki de Musseta Marek Nowicki zaczerpnął przede wszystkim historię miłosną. Rozbudował też kilka pobocznych wątków powieści. Szczególnie dwie postaci zyskały na ekranie pełniejszy wyraz. Są nimi Larive, stary służący ojca Oktawa, i ciotka Brigitte Pierson. Film zgodnie chwalono za scenografię i zdjęcia. Co do reszty krytyka była podzielona. Spośród aktorów wyróżniono jednak Marzenę Trybałę, udanie "prezentującą zmysłowe wcielenie erotycznego demonizmu" oraz mało grającą w kinie Agnieszkę Fatygę, "autorkę mistrzowskiego studium kobiecej kokieterii".
Wikipedia (polski)
02.180518
(POL) polski,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz